ไม่กี่สัปดาห์หลังจากประธานาธิบดีโดนัลด์ ทรัมป์ประกาศให้นีล กอร์ชูชเป็นผู้ได้รับการเสนอชื่อในศาลฎีกา ชาวอเมริกัน 44% บอกว่าพวกเขาชอบให้วุฒิสภายืนยันตัวเขาต่อศาลสูง ขณะที่ 32% ไม่เห็นด้วย; ประมาณหนึ่งในสี่ (24%) ไม่มีความคิดเห็นปฏิกิริยาเบื้องต้นต่อผู้ได้รับการเสนอชื่อในศาลฎีกาที่ผ่านมามีแนวโน้มที่จะเป็นไปในเชิงบวกมากกว่าเชิงลบ แม้ว่าผู้พิพากษาหลายคนจะไม่เป็นที่รู้จักของสาธารณชนในช่วงเวลาที่ได้รับการเสนอชื่อ
มุมมองโดยรวมของการเสนอชื่อ Gorsuch นั้นคล้ายคลึง
กับมุมมองของการเลือก Merrick Garland ของ Barack Obama เมื่อเกือบปีที่แล้ว เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา 46% เห็นด้วยกับการยืนยันของ Garland ในวุฒิสภา 30% ไม่เห็นด้วยและ 24% ไม่มีความคิดเห็น
การ์แลนด์เป็นคนเลือกของโอบามาเพื่อแทนที่นั่งว่างของผู้พิพากษาแอนโทนิน สกาเลียผู้ล่วงลับ การเสนอชื่อของเขาไม่เคยได้รับการพิจารณาจากวุฒิสภา พรรครีพับลิกันปฏิเสธที่จะรับฟังการพิจารณาคดีเกี่ยวกับการ์แลนด์เพื่อที่จะเปิดที่นั่งว่างไว้ เพื่อให้ประธานาธิบดีคนต่อไปสามารถเลือกผู้สืบทอดตำแหน่งของสกาเลียได้
เช่นเดียวกับกรณีของ Garland มีช่องว่างระหว่างพรรคพวกมากกว่าการเสนอชื่อของ Gorsuch เกือบ 8 ใน 10 ของพรรครีพับลิกันและผู้สมัครอิสระที่เอนเอียงไปทางพรรครีพับลิกัน (78%) เชื่อว่าวุฒิสภาควรลงคะแนนเสียงเพื่อยืนยันกอร์ซัช มีเพียง 9% ของพรรครีพับลิกันที่ไม่เห็นด้วยกับการยืนยันของเขา ในขณะที่ 13% ไม่มีความคิดเห็น
ในทางตรงกันข้าม พรรคเดโมแครตและผู้ฝักใฝ่พรรคเดโมแครตต่อต้านการยืนยันของกอร์ซัชโดยมีอัตรากำไรประมาณ 2 ต่อ 1 (50% เทียบกับ 23%) ในขณะที่ประมาณหนึ่งในสี่ (27%) ไม่เสนอความคิดเห็น
พลวัตของพรรควันนี้เป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับมุมมองของพรรคพวกต่อการเสนอชื่อ Garland เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ในเวลานั้น 67% ของพรรคเดโมแครตและเพียง 23% ของพรรครีพับลิกันสนับสนุนคำยืนยันของเขา
ในแบบสำรวจใหม่ ผู้ที่กล่าวว่ากอร์ชูชไม่ควรได้รับ
การยืนยันถูกถามด้วยคำถามปลายเปิดว่าทำไมพวกเขาถึงคัดค้านการยืนยันของเขา ในบรรดาประมาณหนึ่งในสามของสาธารณชนที่พูดเช่นนี้ 37% กล่าวถึงอุดมการณ์หรือการฝักใฝ่ฝ่ายใดของกอร์ซัชว่าเป็นสาเหตุว่าทำไมพวกเขาจึงคัดค้านคำยืนยันของเขา ประมาณ 2 ใน 10 (19%) อ้างถึงคุณลักษณะส่วนตัวของกอร์ซัชในแง่มุมต่างๆ ขณะที่ 10% กล่าวว่าวุฒิสภาควรยืนยันให้การ์แลนด์ได้ที่นั่งแบบเปิดเดียวกันเมื่อปีที่แล้ว
ในปี 2559 การศึกษาพบ 77 ประเทศที่กลุ่มที่จัดตั้งขึ้นพยายามที่จะครอบงำชีวิตสาธารณะด้วยค่าใช้จ่ายของศาสนาบางศาสนา เพิ่มขึ้นจาก 72 ประเทศในปี 2558 ไม่ใช่ทุกกลุ่มที่เป็นกลุ่มชาตินิยมหรือมีจุดยืนต่อต้านผู้อพยพและชนกลุ่มน้อยทางศาสนา แต่จำนวนของ กลุ่มที่สนับสนุนตำแหน่งเหล่านี้ก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน จาก 27 ประเทศในปี 2558 เป็น 32 ประเทศในปี 2559
กลุ่มทางสังคมส่วนใหญ่ที่แสดงกิจกรรมชาตินิยมหรือการต่อต้านผู้อพยพและต่อต้านชนกลุ่มน้อย – 25 จาก 32 กลุ่ม – อยู่ในประเทศแถบยุโรป รวมถึงสหราชอาณาจักร ไอร์แลนด์ และฮังการี มีประเทศอื่นๆ อีกสองสามประเทศที่มีกลุ่มประเภทนี้อยู่ในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก ได้แก่ ศรีลังกา อินเดีย และออสเตรเลีย
ตัวอย่างเช่น ในออสเตรเลีย กลุ่มชาตินิยมและประชาชนในท้องถิ่นต่อต้านการสร้างมัสยิดทางตะวันออกเฉียงใต้ของเมลเบิร์น ในที่สุดสภาท้องถิ่นก็ปฏิเสธการอนุมัติการก่อสร้าง นอกจากนี้ ในเดือนพฤษภาคมและกรกฎาคม 2559 ตำรวจได้จับกุมในเมลเบิร์นหลังจากเกิดความรุนแรงระหว่างผู้สนับสนุนเสรีภาพทางศาสนาและฝ่ายตรงข้ามของศาสนาอิสลามในการประท้วงที่แข่งขันกัน 16
กิจกรรมประเภทนี้พบได้ทั่วไปในประเทศต่างๆ ในหมวดหมู่นี้: ชนกลุ่มน้อยทางศาสนามักตกเป็นเป้าหมายของการเดินขบวน การแสดงความคิดเห็นในที่สาธารณะในทางเสื่อมเสีย หรือการกระทำที่รุนแรงโดยกลุ่มชาตินิยม ใน 32 ประเทศที่กลุ่มชาตินิยมพยายามครอบงำชีวิตสาธารณะในปี 2559 พวกเขามุ่งเป้าไปที่ชนกลุ่มน้อยทางศาสนา เช่น ชาวมุสลิม ชาวยิว โบสถ์คริสต์ที่เป็นชนกลุ่มน้อย หรือสมาชิกของศาสนาอื่น
ในประเทศแถบยุโรป ชาวมุสลิมตกเป็นเป้าหมายบ่อยที่สุด ชาวมุสลิมเป็นจุดสนใจของกลุ่มชาตินิยมใน 20 จาก 25 ประเทศในยุโรปที่มีกลุ่มประเภทนี้อยู่ ตัวอย่างเช่น หลังจากการโจมตีของผู้ก่อการร้ายในกรุงบรัสเซลส์ในเดือนมีนาคม 2559 กลุ่มชาตินิยมสเปน Madrid Social Home แขวนป้ายใกล้มัสยิดใหญ่ในกรุงมาดริดที่มีข้อความว่า “วันนี้บรัสเซลส์ พรุ่งนี้มาดริด?” และโพสต์ “มัสยิดนอกยุโรป” บนทวิตเตอร์ 17
Credit : ufabet สล็อต
