เจ้าชายแฮร์รีอาจสูญเสียความปรารถนาดีที่สั่งสมมาเมื่อทรงออกบันทึกใหม่ แต่สปาร์ก็พิสูจน์ให้เห็นว่านั่นคือสิ่งที่พระองค์กังวลน้อยที่สุดลืมที่จะอ่านมันสนุกอย่าลืมจดบันทึกเล่มของประธานแฮร์รีซึ่งไม่ต้องสร้างเนื้อหาในนั้นและควรคำนึงถึงชื่อเสียงของแหล่งที่มาของรายงานของราชาธิปไตยที่ไม่อาจยืนยาวได้ เจ้าชายจะต้องจำเรื่องราวของเขาให้ได้เสียก่อน บอสดาล และบางทีก็รวมถึงความรุ่งโรจน์ของ TMI ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ซึ่งแตกต่างจากรายการพิเศษ Oprah สุดพิเศษของ Sussex หรือซีรีส์สารคดีความยาว 6 ตอนล่าสุดที่
ออกโดย Netflix ไม่อาจกล่าวหาว่า Spare เป็นคนลงมือได้ เนื่องจากไดอารี่ดังกล่าวมีการเปิดเผยที่น่าตกใจมากมายจนโด่งดังเป็นมีมบน Twitter ในหนังสือ แฮร์รี่เปิดเผยอย่างตรงไปตรงมาเกี่ยวกับเครื่องแบบนาซีที่เขาได้รับการสนับสนุนให้สวมใส่โดยเคท มิดเดิลตันและเจ้าชายวิลเลียม โดยบรรยายเกี่ยวกับวิธีที่เขาทำไม้พุ่มที่บ้านของคอร์ทนีย์ ค็อกซ์ และเชื่อว่าถังขยะกำลังพูดกับเขา และลงรายละเอียดเฉพาะเกี่ยวกับการใช้เขา มอยเจอร์ไรเซอร์ตัวโปรดของแม่บนอวัยวะเพศที่ถูกน้ำแข็งกัดในระหว่างงานแต่งงานของวิลเลียมและเคท แม้แต่สไตล์การเขียนก็ยังออกนอกลู่นอกทางที่จะคิดค้นตัวเองใหม่อยู่ตลอดเวลา เคลื่อนไหวอย่างดุเดือดระหว่างการเลียนแบบธรรมชาติของแฮร์รี่อย่างสบายๆ
“ฉันเดินทางไปทั่วโลกจากบนลงล่างอย่างแท้จริง ฉันจะกระโดดข้ามทวีป ฉันเคยพบผู้คนหลายแสนคน ฉันเคยเดินข้ามเส้นทางที่มีพื้นที่ตัดขวางขนาดใหญ่อย่างน่าหัวเราะของประชากรเจ็ดพันล้านคนบนโลกใบนี้ เป็นเวลาสามสิบสองปีที่ฉันเฝ้าดูสายพานลำเลียงใบหน้าผ่านไปและมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ทำให้ฉันมองสองครั้ง ผู้หญิงคนนี้หยุดสายพานลำเลียง ผู้หญิงคนนี้ทุบสายพานลำเลียงเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ฉันไม่เคยเห็นใครสวยเท่านี้เลย” ณ จุดนี้ เจ้าชายแฮร์รี่กำลังคิดปรัชญาเกี่ยวกับการมองเห็นเมแกนสวมฟิลเตอร์สุนัข Snapchat โดยแลบลิ้นออกมา
แต่ธรรมชาติที่ขัดแย้งกันของหนังสือดูเหมือนจะไม่ใช่ความผิดพลาดของการแบ่งปันข้อมูลมากเกินไป หรือเลือกสำนักพิมพ์ผิด หรือแม้แต่ใช้คนเขียนผีผิดคน แต่ไดอารี่ที่เล่าขานทั้งหมดกลับสนุกสนานไปกับความขัดแย้งโดยเจตนา — ทั้งหมดนี้เพื่อพยายามเน้นย้ำถึง 38 ปีที่ผู้บรรยายใช้ความคิดแบบเดียวกันนั้น กว่า 400 หน้าของ Spar (ซึ่งคุณสามารถสัมผัสได้ทีละหน้า) เจ้าชายแฮร์รีไม่ได้แสดงตัวตนในฐานะผู้ชายที่ขาดระหว่างชาติกับพระชายา แต่เป็นหน้าที่หมุนวนและอารมณ์รุนแรงที่ไม่เคยมีใครพูดได้เต็มปากใน ที่แรก. หนังสือเล่มนี้แบ่งตามบทบาทที่เขาได้รับ เขาคือ Haz ลูกชายสุดที่รักของพ่อ คนซน
Spike; เจ้าชาย; และลอยอยู่เหนือเขา เหนือทุกการตัดสินใจ คือบทบาทของเขาในฐานะ The Spare
เขาแบกแต่ละชื่อเหล่านี้เช่นน้ำหนักและไม่เต็มใจที่จะลากพวกเขาผ่านชีวิตที่บอบช้ำจากการบาดเจ็บ ในการอธิบายช่วงเวลาของเขาในกองทัพอังกฤษ เจ้าชายแฮร์รีดูเหมือนไม่ผูกมัดกับบุคลิกของตัวเองเสียจนเขา “ขอบคุณ” กองทัพที่เผามันทิ้งระหว่างการฝึก
และความขัดแย้งยังคงดำเนินต่อไปแม้ในความทรงจำของเขา เขาพูดติดตลกว่าไม่ได้ยึดติดกับวรรณกรรม แต่ใช้คำพูดจาก Faulkner และ “Invictus” ตลอดทั้งเล่ม เขามีรายละเอียดและคำอธิบายเกี่ยวกับความเจ็บปวดที่พ่อ (พ่อ) และพี่ชาย (วิลลี่) ทำให้เขาเจ็บปวด แต่ยังคงสงวนพิษร้ายแรงที่สุดไว้สำหรับสื่ออังกฤษที่ตามหลอกหลอนเรื่องราวของเขาทุกรอบ เขาเกลียดชื่อที่เขาเรียก แต่ดูเหมือนว่าเขาจะชอบใช้ชื่อนักข่าวและเจ้าหน้าที่พระราชวังอย่างหน้าด้านๆ ในลักษณะที่หยาบคายของอังกฤษ หรือชื่อสัตว์ที่ล้อเลียนความแปลกประหลาดของพวกเขา และแม้เมื่อแฮร์รี่หมดหวังที่จะปกป้องภรรยาของเขาจากชะตากรรมเดียวกับแม่ของเขา เขาก็ไม่สามารถซ่อนความเคารพและความรักที่แท้จริงของเขาที่มีต่อสถาบันกษัตริย์ที่ทำลายเขา ใช่ หนังสือเล่มนี้ต้องการนำเสนอเรื่องราวใจกลางของการหนีชีวิตแห่งความตายสู่อิสรภาพ แต่ดูเหมือนเจ้าชายแฮรี่จะยังไปไม่ถึง ดูเหมือนว่าเจ้าชายจะหนีไปมีบทบาทอื่นแทน พ่ออดีตหลวง. H. อันนี้มีประโยชน์ดีกว่า.
มีบางครั้งที่สปาร์รู้สึกเหมือนถูกลงโทษ ในระหว่างช่วงเวลาที่รู้สึกมากเกินไป เจ้าชายแฮร์รีทรงค้อนพึมพำคนเดียวภายในพระองค์เกี่ยวกับความเศร้าโศกจากการสูญเสียพระมารดา (จนกว่าเขาจะอายุอย่างน้อย 18 ปี เขาเชื่อว่าแม่ของเขายังไม่ตาย แต่ลึกๆ อยู่ในแผนการที่ซับซ้อนเพื่อหลบหนีจากสื่อ) แต่แม้ในการเปิดตัวของ Spare เจ้าชายแฮร์รี่ก็แบ่งปันว่าความลับของหนังสือที่ส่งถึงคนทั้งโลกนั้นเป็นสิ่งที่ การหลั่งไหลอย่างแท้จริงสำหรับวิลเลียมและชาร์ลส์ซึ่งปัจจุบันเป็นกษัตริย์ – ทันทีที่พวกเขาพร้อมที่จะเอาชนะตัวเองและฟัง “เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่อยู่ในกรอบความคิดที่เหมาะสมที่จะฟัง” เขาเขียนไว้ในคำนำของหนังสือ “ยังไม่ใช่ตอนนี้ ไม่ใช่วันนี้. แล้ว: ปะ? วิลลี่? เอาล่ะ”
